Ook bij deze rakker is het niet de bedoeling dat hij blijft. Hij komt bij ons om de eerste basis te leren. Met de woorden van zijn eigenaar: zijn naam,.... liggen, en naar u toe komen ...
ERRRRRRGGG BASIC dus, haha!
Nu, Ben was even oud als Roy toen hij bij mij kwam, en even zwart wit, met 4 poten en een staart, maar kon voor de rest niet méér verschillen met zijn 'voorganger'-opvangpup. Amai !
Een kleuter die zijn zittend gat in Schotland vergeten is, zoveel is zeker ! Maar zo'n schatje ! Enorm lief, en erg aanhankelijk. Soms zelfs een beetje te, maar zo hebben we ze graag
(Seppe denkt daar met momenten anders over, héhé)
Uiteraard, met Lynn en Landro kennismaken mag niet ontbreken. En daar hoort water bij... en foto's. Terwijl Seppe staat te wachten op zijn bal, Landro zowel Sep, die bal, de pup als zijn baasje in 't oog probeert te houden, steekt Ben net niet letterlijk van wal... Duidelijk dat die kleine nu al meer 'eye' heeft, en alles probeert onder controle te houden (alleen zichzelf, da's nog een beetje moeilijk)
Grote broer Sep is, zoals van hem verwacht werd, streng maar rechtvaardig. Kleine Ben weet binnen de week dat hij verondersteld wordt van zindelijk te zijn, naar zijn naam te luisteren, en rustig te zijn wanneer Sep of ik da vragen. Hij vindt het ook geweldig om bij een balspelletje, ver genoeg vooruit te lopen, om dan Sep aan da balletje op te wachten en Sep mét bal naar mij terug te drijven... Waar de doelstelling om hem NIET met een bal te laten spelen en enkel op schapendrijf te stimuleren ook volledig gehaald wordt, eigenlijk... slim venteke !
Op 5 maanden voor de eerste keer bij de schaapjes, en al meteen met publiek erbij (op een folkflore evenenement met demo schapendrijven. Ben en ik bij de wolbeestjes, pupje los en aan de mensen laten zien wat zo'n hondje zonder training, dus puur instinctief in zich heeft...
Wel, da viel goe mee. Ben liet meteen zien dat hij besef heeft van "12uren" en op mijn beweging links of rechtsom de schaapjes gaf hij die beestjes geen meter vrij om te ontsnappen. Ook de beestjes in de hoek 'parkeren' ging de kleine goed af, en een koppige woldame, die wilde laten verstaan dat zij het er niet mee eens was, moest haar poging staken, want kleine pup was niet onder de indruk... de mensen, én ik, des te meer eigenlijk :o)
Na 2 maanden is Ben terug naar zijn eigenaar gegaan. Ik had hem alles geleerd wat ik hem kon leren om zo puur mogelijk op schapen te werken (veel kunstjes mocht ie niet kennen hé)
en zonder schapen kon ik zelf niet verder. T was zowiezo niet de bedoeling dat hij bleef, maar ik ga da klein wiebelgat missen. met zijn steekoorkes en zijn aanstekelijk clowne-smoeltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten