Ik was in de tuin onkruid aan het uitdoen,
zoals altijd komt mijn klein tuinkaboutertje mij dan helpen,
zij het door zelf te plukken,
zij het door te wijzen waar er nog onkruid staat,
zij het door de "pluksels" naar het bakje te dragen,
dat ik dan daarna naar de composthoop kan brengen.
soms, héééél soms wordt zijn aandacht voor het groen verbroken
door iets wat glibberig door het zand verschuift, wormen, natuurlijk,
vandaag had hij er (denk ik ) niet beter op gevonden als
"Heey, ik ga die vieze beesten gewoon verdrinken"
want plots liep hij naar de gieter waar nog een beetje water in stond,
wilde deze oppakken en sleepte hem naar mij (en de worm) toe...
Hij liep sneller dan zijn beentjes hem (en de gieter) konden dragen, dus struikelde...
Splatsj ! Al dat water over z'n koppie...
Zijn "heldendaad" in de kiem gesmoord, en toch wel een beetje
boos op z'n slungelbeentjes is hij dan bij mij troost komen zoeken...
in dat losse zand natuurlijk, kletsnat !!!
Jammer dat ik ook vuile handen had en dus geen foto's kon maken, het was geweldig om te zien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten