Extra souvenir uit Schotland: Roy !

Tja, ik had het natuurlijk in mijn reisverslag kunnen vermelden, maar het verdient echt een eigen topic.

"Als men je in Schotland een whiskey aanbiedt, mag je niet weigeren." ok!
en als men er dan een pup voor je koopt, KAN je niet weigeren... of toch heel moeilijk nee zeggen. :o)

Totaal tegen de principes van alleen honden te kopen waarvan je ZIET dat ze het schapendrijven in zich hebben, heeft deze herder een pup gekocht die, als we het verhaal kunnen geloven, een maand of twee in een donker hok gezeten heeft, en dus van socialisatie met mensen of andere honden geen pap gegeten heeft. Aan mij de vraag of ik (IK!) het zou willen proberen om van dit hoopje knoken met vel rond, opnieuw een pup te maken,... een "happy chappy" zoals mijn Seppeke...
Euhm... Wie niet waagt, niet wint? Omdat ik, voordat ik Seppe had, wel iets van ervaring als opvanggezin heb kunnen opdoen, wilde ik wel een poging doen.

De eerste dagen heb ik dat kleintje echt uit zijn kenneltje moeten sleuren. Om hem dan op mijn schoot te houden terwijl ik op de heuvel in het gras ging zitten om naar huis te bellen ofzo. Zo leerde hij mijn stem en mijn geur kennen. De 3e dag zat het ventje zowaar aan de poort te wachten, en huppelde achter me aan over het erf. Nog steeds erg bang en bedeesd, maar wel geheel vrijwillig, jeej!


Toen kwam de dag dat ik weer naar huis moest (met het vliegtuig). Ik zou het pupje pas 4 dagen later weer zien, want die zou met andere Belgen met de auto meegaan, om per boot naar België te komen.

Drie daagjes later, een dag vroeger dan voorzien, kon ik met mijn Seppe (mijne grote rossekop) de kleine Roy verwelkomen, een zwart-wit scharminkeltje met één ijsblauw oogje.
Als je met je ogen had geknipperd, had je beslist het moment gemist waarop Sep zich in de rol van 'grote broer' gesmeten heeft, om zich over dat kleintje te ontfermen. Hij voelt perfect aan wanneer het voor de pup allemaal teveel wordt en dan houdt ie iedereen wat op een afstand. (hij zal al die ooh's en aah's en de knuffels dan grààg zelf in ontvangst komen nemen :o) )

EDIT : 29 mei 2010In de dagen die volgen heb ik het geluk dat Roy alles zowat kopieert van Seppe, wat tot gevolg heeft dat hij op een paar dagen zindelijk is, dat hij véééél kan rusten, en dat hij mooi meewandelt, ook al is hij helemaal geen leiband gewend. Omdat Sep 's nachts naast hem slaapt, maakt hij er ook geen probleem van om in de bench te slapen. EN daar eet hij ook. Ik moet nog maar de eetbakjes vastnemen en Roy-puppy spurt al naar zijn plaatsje... over snelle conditionering gesproken ! Van Seppe heeft hij ook gezien dat die soms op met zijn poot omhoog staat, "dàt kan ik ook" zegt ie dan, en dan staat hij inderdaad op 3 poten, in het midden van een veldje... zomaar, want de kleine slimmerik heeft de link nog niet gelegd: poot omhoog = plasje doen :o)
Ook neem ik Roy mee naar de hondenschool, als ik ga trainen met Sep. Hij zit dan aan de kant rustig te wachten tot Sep en ik terugkomen, geweldig ! (benieuwd of dat zo blijft natuurlijk)

Bedoeling is dat ik Roy gesocialiseerd krijg, en dat hij zal getest worden bij de schaapjes, als hij daar klaar voor is . Maar het is niet de bedoeling dat hij bij mij en Sep blijft wonen. Hij zal een ander baasje krijgen. Tot dan genieten we wel volop van zijn fratsen. (die beginnen nu toch ook stilaan op te komen, met volledige medewerking van Seppe... )

Meer foto's van Roy vind je hier.